‘Die verbonden samenleving mogelijk maken’ 

Een verbonden samenleving waarin we echt omzien naar elkaar. Dat wil de ChristenUnie. Volgens lijsttrekker Mirjam Bikker gaat het daarbij ook om de vraag hoe we onze samenleving inrichten. Denk aan woningbouw en zorg. ‘Als overheid moeten we het mensen mogelijk maken voor elkaar te zorgen.’

Kunt u zichzelf kort voorstellen aan onze lezers?
‘Ik ben geboren in de buurt van Gouda. Mijn jeugd bracht ik door in Nunspeet op de Veluwe. Van 2006 tot 2013 werkte ik bij de fractie van de ChristenUnie in de gemeente Utrecht, waarna ik de landelijke politiek inging. Van 2015 tot 2021 was ik Eerste Kamerlid en sinds 2021 Tweede Kamerlid. Ik woon nu opnieuw in Gouda met mijn gezin. In januari volgde ik Gert-Jan Segers op als lijsttrekker.’

Hoe kijkt u naar de positie van senioren in onze maatschappij, en wat is het eerste dat u voor hen voor elkaar wilt krijgen?
‘We leven in een welvarend land. Dat komt ook omdat veel mensen daar hard aan hebben gewerkt. Het zijn dezelfde mensen die ook goed hebben gezorgd voor hun kinderen en kleinkinderen. Ik denk daarbij aan mijn eigen opa en oma. We zijn als generaties aan elkaar gegeven, dus het is belangrijk dat senioren merken dat we blij zijn met hen. Ik wil me met hart en ziel inzetten voor een samenleving waarin geld niet allesbepalend is, maar juist ook de echte aandacht. En dat de overheid dat mogelijk maakt. Daarom ben ik zo tegen het wetsvoorstel voltooid leven. Ik wil geen samenleving waarin mensen zich overbodig voelen. We zijn dankbaar voor je en je hoort erbij.’

Koopkracht is voor senioren belangrijk. Bijvoorbeeld dat de AOW waardevast blijft en volwaardig gekoppeld blijft aan het minimumloon. Wat bent u van plan met de AOW?
‘Ik vind het belangrijk dat mensen een AOW hebben waarvan ze kunnen rondkomen. In het huidige belastingstelsel is nog een verschil in hoe er wordt omgegaan met werkenden en gepensioneerden. Dat heeft soms ook tot gevolg dat het juist voor mensen met alleen AOW en geen pensioen of een klein pensioen lastig is om rond te komen. Onze inzet is dat zij erop vooruitgaan. Bij de ChristenUnie is de AOW daarom veilig. Die blijft waardevast en gekoppeld aan het minimumloon. We verhogen ook de ouderenkorting, zodat mensen met een laag inkomen minder belasting betalen.’

Hoe gaat uw partij ervoor zorgen dat er voldoende betaalbare, geschikte en bereikbare (cluster)woningen voor senioren komen?
‘Een verbonden samenleving vraagt om passende, betaalbare woonomgevingen waar mensen meer voor elkaar kunnen betekenen. De ChristenUnie heeft zich enorm ingezet voor voldoende middelen voor de knarrenhofjes, maar de bouw gaat niet erg hard. Dat komt ook omdat mensen tegen allerlei regels aanlopen. Dan maak je het als overheid onmogelijk dat mensen voor elkaar zorgen. Er moet regelgeving komen die wél werkt, zodat gemeenten en corporaties er samen werk van maken.’

De ChristenUnie maakt zich ook hard voor het toegankelijker maken van de mantelzorgregelingen. ‘Want als het leven van je naaste tegenzit, wil je er kunnen zijn. Dat moet mogelijk zijn en dat willen we mogelijk maken. We willen daarom een ruim mantelzorgverlof – twee maanden betaald per jaar – en we willen dat mantelzorgers worden ondersteund met kennis en kunde om gelijkwaardig naast de professional te zorgen. De ChristenUnie zet zich er al jaren voor in, en er komt ook meer aandacht en geld voor.’

Hoe wilt u de ouderenzorg overeind houden, gezien de vergrijzing en de knelpunten bij zorgpersoneel en woonvoorzieningen?
‘De ouderenzorg kampt met een combinatie van knelpunten die je niet zomaar oplost. Het begint bij voldoende goed en toegewijd personeel. De afgelopen periode heb ik er hard aan gewerkt om de lonen omhoog te krijgen. Maar er is meer nodig. Want als zorgprofessionals door regels en roosters afhaken, dan doen we iets verkeerd in Nederland. Dat moeten we oplossen in een samenwerking tussen de werkgevers en het Rijk. Neem nu de administratieve last. Vorig jaar heb ik de belangrijkste denkers hierover naar de Kamer gehaald. Mijn oproep is: ga aan de slag. Want ook al schaffen we regels in Den Haag af, dan nog blijven ze bestaan in het werkveld. Gelukkig zijn er mooie voorbeelden van verpleeghuizen waar het beter gaat. Daar zie je ook dat het personeel daar graag langer blijft werken.’

Tot slot: wat te doen aan de kloof tussen meer en minder digivaardige mensen?
‘Ik vind het fijn dat ik van alles online kan regelen en niet voor van alles naar het stadhuis hoef te fietsen. Maar dat geldt lang niet voor iedereen. Het begint er daarom mee dat de overheid niet moet doen alsof iedereen digitaal vaardig is. Maar het is belangrijk dat de overheid op verschillende manieren bereikbaar blijft, ook telefonisch. En dat je niet van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Je moet ook ergens naartoe kunnen als je hulp nodig hebt. Of het nu gaat om belastingen, zorg of nog een ander onderwerp. Daar maken we ons hard voor.’